Tommy powolnym krokiem wszedł do samolotu, nie lubił latać, a szczególnie sam. Znalazł miejsce przy oknie, nie mógł uwierzyć w to co zrobił, że odszedł od zespołu. Smutek nie dawał mu spokoju. Nadszedł czas odlotu, tego Tommy nienawidził najbardziej, ale był tak przejęty całą tą sytuacją, że nie odczuł tego szczególnie. Gdy już samolot znalazł się w górze blondyn, spojrzał w okno, zobaczył dach studia, a potem ledwo widoczny dach autobusu, spuścił głowę, a po jego policzku spłynęła mała, ledwo dostrzegalna łza.
***
- Adam, co teraz, nie ma Tommiego i nie mamy gitarzysty - spytała bardzo przejęta odejściem Tommiego Ashley
- To akurat jest najmniejszy problem, gitarzystę znajdziemy nowego...
- A co twoim zdaniem jest największym problemem? - spytał Issac
Adam nie chciał odpowiadać na to pytanie, bo co mógł powiedzieć, gdy koło niego stał zakłopotany Sauli
- Nie wiem - odpowiedział cichym tonem, spuszczając głowę
*Adam*
Szczerze mówiąc, dobrze, że Sauli wyjeżdża, będę miał czas, by poukładać sobie wszystko, moja głowa pęka już od tych wszystkich wydarzeń. Ale wiem, to wszystko tylko moja wina, gdyby nie ten pocałunek, wszystko było by dobrze i Tommy nie zostawił by nas... nie zostawił by mnie...
***
Tommy szedł wąską uliczką, w stronę domu swojej mamy, bał się jej reakcji, nie widział się z nią ponad dwa lata. Jego relacje praktycznie z całą rodziną nie były za dobre. Ostatnie pożegnanie nie było miłe, skończyło się na krzykach i wywaleniem Tommiego z domu. Blondyn staną przed drzwiami, bał się zapukać. Po chwili myślenia, niepewnie stukną w drewniane drzwi, drugi raz, trzeci...piąty. Nikt nie odpowiadał, lecz po chwili usłyszał kroki za drzwiami, jego ręce zaczęły drżeć, usłyszał przekręcenie zamka i drzwi otworzyły się. Stanęła w nich, już trochę starsza kobieta, patrzyła się na Tommiego z niedowierzaniem
- Cześć mamo - Blondyn spojrzał się na kobietę smutnym wzrokiem
- T..To..Tommy?
- Mogę wejść?
- Tak, pewnie wchodź - kobieta otworzyła szerzej drzwi i wpuściła Tommiego - Synu... skąd ty tutaj..?
- Odszedłem...
- Jak ? Matko, Tommy, dwa lata - po policzkach kobiety zaczęły spływać pojedyncze łzy, łzy szczęścia, blondyn podszedł do niej i przytulił niższą od siebie kobietę[...]
- Ale jak to nie powiedziałeś nic Adamowi? - spytała zaskoczona kobieta
- Nie chciałem mu nic mówić, a po za tym nasze relacje nie zbyt dobrze się ostatnio układają
- Już nie jesteście razem?
Tommy zaśmiał się pod nosem - Nie, my już dawno nie jesteśmy razem - Ale od razu posmutniał
- Czemu, co się stało?
- To długa historia, a po za tym nie lubię o tym rozmawiać...
Cały dzień miną na opowiadaniu i wspominaniu, Tommy próbował nadrobić stracony czas ze swoją mamą i chociaż na moment zapomnieć o Adamie.
***
- Adam, będę strasznie tęsknił - Sauli żegnał się z Adamem ostatni raz, czekał na samolot, którym wróci do Finlandii na następny rok
- Ja też - Adam pocałował czule blondyna i zauważył otwierające się drzwi do samolotu
- No, to na mnie pora, do zobaczenia Kochanie
- Do zobaczenia, kocham Cię, zadzwoń, jak już będziesz - Sauli przytulił się do Adama i odszedł, taszcząc czarną walizkę. Brunet stał na parkingu, aż do samego odlotu. Po chwili ogarnęło go straszne uczucie, uświadomił sobie, że w tej chwili, osoby, które najwięcej dla niego znaczą, opuściły go.
Gdy Adam wrócił już do autobusu, pierwsze co zrobił to nie zwracając na nikogo uwagi poszedł do swojego pokoju, rzucił się na łóżko i przez następne 20 minut patrzył się bezczynnie w sufit. Gdy brunetowi znudziła się ta czynność, sięgnął po swojego laptopa i zaczął szukać czegoś na twitterze, nie mógł się powstrzymać i wszedł na profil Tommiego. Łzy zaczęły cisnąć mu się do oczu, gdy opis Ratliffa został zmieniony, brakowało wiadomości o tym, że należy do zespołu Adama. Lambert czytał opis kilka razy, z nadzieją, że tylko przeoczył coś i opis jest taki jaki był dawniej.
- Tommy, jak mogłeś mi to zrobić... - Adam rzucił laptopa na kraniec łóżka, skulił się, a jego makijaż rozmazała łza spływająca z jego oka.
sobota, 29 grudnia 2012
czwartek, 27 grudnia 2012
7.To dla mnie za trudne...
*Adam*
Co ja zrobiłem, to chyba najgłupsza rzecz jaką mogłem uczynić, pocałować Tommiego. Co ja sobie myślałem, że pocałuję go i tak po prostu wszystko będzie okej. Jak ja teraz spojrzę w oczy Sauliemu, dobrze, że jutro wyjeżdża, ale zaraz...czemu ja się cieszę ?! Co się ze mną dzieje, czemu nie czuję tego smutku, który zawsze towarzyszył mi, gdy Sauli wyjeżdżał ? Wszystko staje na głowie, muszę przeprosić Tommiego i wytłumaczyć to mu jakoś, ale co ja mu powiem..."No cześć Tommy, przepraszam, że cię pocałowałem, to tylko wypadek" Jak ja to naprawię ? [...]
*Tommy*
Jak to się stało, jak to możliwe, że Adam mnie pocałował ? Czemu ja tego nie przerwałem, teraz czuję się okropnie. Chyba nic gorszego nie mogło się stać... teraz omijamy się szerokim łukiem, jakbyśmy się nie znali, już wolałem jak było przedtem. Widzę, że Adam też nie czuje po tej sytuacji dobrze. Powinienem z nim porozmawiać, no tak, porozmawiać... to będzie chyba najtrudniejsze. Jeśli tak dalej będziemy się zachowywać, to co to będzie za zespół ? Nie wiem czy ja to wytrzymam, gdy patrzę na Adama łzy po prostu cisną mi się do oczu.
- Tommy?
- Tak Ashley?
- Możemy porozmawiać?
- Tak, o czym?
- Zobaczysz, chodź - Ashley pociągnęła Tommiego do swojego pokoju. Zamknęli za sobą drzwi i usiedli na łóżku
- Więc, o czym chciałaś porozmawiać?
- O tobie i Adamie, co się z wami dzieje, dziwnie się zachowujecie, w ogóle ze sobą nie rozmawiacie
- To trudne do zrozumienia, szczerze to jeszcze sam tego do końca nie rozumiem
- Tommy? Nie chcę być wścibska, ale czy coś się między wami stało?
- Nie, znaczy trochę, ale to już nasze sprawy
- Dobrze, dobrze, a tak po za tym, co się z tobą stało, co raz gorzej grasz, może macie jakieś problemy, ale Tommy, musisz wziąć się za siebie, prawie na każdym koncercie, w każdej piosence się mylisz
- Ashley, to jest dla mnie trudne, wszystko jest dla mnie trudne, ta cała sytuacja, ja już sobie z nią nie radzę - Tommy spuścił głowę tak nisko, że jego całą twarz zasłaniała grzywka
- Może mogę ci w czymś pomóc
- Nie, ja wiem co może mi pomóc...
- No powiedz
Tommy spojrzał na Ashley, jego oczy były zamglone
- Muszę odejść, odejść z zespołu
- C..c...co? Tommy, nie możesz... - Dziewczyna myślała, że zaraz wybuchnie płaczem,
- Muszę, po prostu muszę... - blondyn wstał i wyszedł z pokoju
Ashley została sama, gdy słowa Tommiego dotarły do niej, nie wytrzymała i rozpłakała się, chowając twarz w dłonie. Koło pokoju dziewczyny właśnie przechodził Adam, słysząc ciche łkanie wszedł do środka.
- Ashley, co się stało?
- Tommy... - wyszeptała, łapiąc oddech - Tommy odchodzi...
- Jak to odchodzi ? - do bruneta nie docierały słowa, które przed chwilą usłyszał - Dlaczego ?
- Nie wiem, powiedział tylko, że już sobie nie radzi i wyszedł
*Adam*
To wszystko moja wina, co ja zrobiłem? [...]
- Sauli?
- Tak?
- Mógłbyś coś dla mnie zrobić? Możesz odwieść mnie na lotnisko?
- Jak na lotnisko ? Wyjeżdżasz?
- Odchodzę
- Odchodzisz? Co? Adam wie?
- Wie... To co zawieziesz mnie?
- Co on na to? Dokąd wyjeżdżasz?
- Nie ważne, do rodziny, więc, zrobisz to dla mnie czy nie?
- Zrobię, a kiedy? Jutro przecież wyjeżdżam
- Teraz - Tommy przyniósł małą walizkę i swoją gitarę
- Jak chcesz... ale...no dobra, to wsiadaj - Sauli poszedł po kluczyki do samochodu. Gdy się zapakowali ruszyli z stronę lotniska [...]
- Halo?
- Sauli gdzie ty jesteś?! - rozbrzmiał zdenerwowany głos w telefonie blondyna
- Na lotnisku, z Tommym
- Jak to na lotnisku? Z Tommym? Czemu nic mi nie powiedziałeś, jak mogłeś, bez mojej wiedzy?!
- Adam, uspokój się, Tommy mi powiedział, że wiesz, że wszyscy już wiedzą, poprosił mnie, żebym go zawiózł
- Gdzie on teraz jest
- Noo...właśnie wsiada do samolotu...
- Ku*wa !! - Sauli usłyszał głośny krzyk, trzask, a potem słyszał już tylko ciche pip...pip...pip. Próbował dzwonić później do Adama, ale on nie odbierał. Gdy przejechał już pod autobus, przed wejściem, stał wściekły Adam.
- Gdzie on pojechał !? - Brunet podszedł do Sauliego i zaczął zasypywać go pytaniami
- Powiedział tylko, że do rodziny nic więcej
- Mówił coś o mnie?
- Nie, pytałem się go czy coś się stało, ale on nie chciał o tym rozmawiać
- Jak ja mogłem do tego dopuścić ! - Adam odwrócił się i wszedł do autokaru, zostawiając Sauliego samego...
Co ja zrobiłem, to chyba najgłupsza rzecz jaką mogłem uczynić, pocałować Tommiego. Co ja sobie myślałem, że pocałuję go i tak po prostu wszystko będzie okej. Jak ja teraz spojrzę w oczy Sauliemu, dobrze, że jutro wyjeżdża, ale zaraz...czemu ja się cieszę ?! Co się ze mną dzieje, czemu nie czuję tego smutku, który zawsze towarzyszył mi, gdy Sauli wyjeżdżał ? Wszystko staje na głowie, muszę przeprosić Tommiego i wytłumaczyć to mu jakoś, ale co ja mu powiem..."No cześć Tommy, przepraszam, że cię pocałowałem, to tylko wypadek" Jak ja to naprawię ? [...]
*Tommy*
Jak to się stało, jak to możliwe, że Adam mnie pocałował ? Czemu ja tego nie przerwałem, teraz czuję się okropnie. Chyba nic gorszego nie mogło się stać... teraz omijamy się szerokim łukiem, jakbyśmy się nie znali, już wolałem jak było przedtem. Widzę, że Adam też nie czuje po tej sytuacji dobrze. Powinienem z nim porozmawiać, no tak, porozmawiać... to będzie chyba najtrudniejsze. Jeśli tak dalej będziemy się zachowywać, to co to będzie za zespół ? Nie wiem czy ja to wytrzymam, gdy patrzę na Adama łzy po prostu cisną mi się do oczu.
- Tommy?
- Tak Ashley?
- Możemy porozmawiać?
- Tak, o czym?
- Zobaczysz, chodź - Ashley pociągnęła Tommiego do swojego pokoju. Zamknęli za sobą drzwi i usiedli na łóżku
- Więc, o czym chciałaś porozmawiać?
- O tobie i Adamie, co się z wami dzieje, dziwnie się zachowujecie, w ogóle ze sobą nie rozmawiacie
- To trudne do zrozumienia, szczerze to jeszcze sam tego do końca nie rozumiem
- Tommy? Nie chcę być wścibska, ale czy coś się między wami stało?
- Nie, znaczy trochę, ale to już nasze sprawy
- Dobrze, dobrze, a tak po za tym, co się z tobą stało, co raz gorzej grasz, może macie jakieś problemy, ale Tommy, musisz wziąć się za siebie, prawie na każdym koncercie, w każdej piosence się mylisz
- Ashley, to jest dla mnie trudne, wszystko jest dla mnie trudne, ta cała sytuacja, ja już sobie z nią nie radzę - Tommy spuścił głowę tak nisko, że jego całą twarz zasłaniała grzywka
- Może mogę ci w czymś pomóc
- Nie, ja wiem co może mi pomóc...
- No powiedz
Tommy spojrzał na Ashley, jego oczy były zamglone
- Muszę odejść, odejść z zespołu
- C..c...co? Tommy, nie możesz... - Dziewczyna myślała, że zaraz wybuchnie płaczem,
- Muszę, po prostu muszę... - blondyn wstał i wyszedł z pokoju
Ashley została sama, gdy słowa Tommiego dotarły do niej, nie wytrzymała i rozpłakała się, chowając twarz w dłonie. Koło pokoju dziewczyny właśnie przechodził Adam, słysząc ciche łkanie wszedł do środka.
- Ashley, co się stało?
- Tommy... - wyszeptała, łapiąc oddech - Tommy odchodzi...
- Jak to odchodzi ? - do bruneta nie docierały słowa, które przed chwilą usłyszał - Dlaczego ?
- Nie wiem, powiedział tylko, że już sobie nie radzi i wyszedł
*Adam*
To wszystko moja wina, co ja zrobiłem? [...]
- Sauli?
- Tak?
- Mógłbyś coś dla mnie zrobić? Możesz odwieść mnie na lotnisko?
- Jak na lotnisko ? Wyjeżdżasz?
- Odchodzę
- Odchodzisz? Co? Adam wie?
- Wie... To co zawieziesz mnie?
- Co on na to? Dokąd wyjeżdżasz?
- Nie ważne, do rodziny, więc, zrobisz to dla mnie czy nie?
- Zrobię, a kiedy? Jutro przecież wyjeżdżam
- Teraz - Tommy przyniósł małą walizkę i swoją gitarę
- Jak chcesz... ale...no dobra, to wsiadaj - Sauli poszedł po kluczyki do samochodu. Gdy się zapakowali ruszyli z stronę lotniska [...]
- Halo?
- Sauli gdzie ty jesteś?! - rozbrzmiał zdenerwowany głos w telefonie blondyna
- Na lotnisku, z Tommym
- Jak to na lotnisku? Z Tommym? Czemu nic mi nie powiedziałeś, jak mogłeś, bez mojej wiedzy?!
- Adam, uspokój się, Tommy mi powiedział, że wiesz, że wszyscy już wiedzą, poprosił mnie, żebym go zawiózł
- Gdzie on teraz jest
- Noo...właśnie wsiada do samolotu...
- Ku*wa !! - Sauli usłyszał głośny krzyk, trzask, a potem słyszał już tylko ciche pip...pip...pip. Próbował dzwonić później do Adama, ale on nie odbierał. Gdy przejechał już pod autobus, przed wejściem, stał wściekły Adam.
- Gdzie on pojechał !? - Brunet podszedł do Sauliego i zaczął zasypywać go pytaniami
- Powiedział tylko, że do rodziny nic więcej
- Mówił coś o mnie?
- Nie, pytałem się go czy coś się stało, ale on nie chciał o tym rozmawiać
- Jak ja mogłem do tego dopuścić ! - Adam odwrócił się i wszedł do autokaru, zostawiając Sauliego samego...
niedziela, 23 grudnia 2012
6.Tajemniczy smutek
Dziś Adam i Sauli mieli przyjechać, wszyscy trochę zaczęli się martwić, ponieważ Sauli zapewniał ich, że będą około 13, a jest już po 16, nagle Ashley usłyszała samochód podjeżdżający pod ich autokar, wyjrzała przez malutkie okienko i zobaczyła Sauliego za kierownicą. Zdziwiła się lekko, bo znając charakter Adama, to on woli zawsze kierować, nie cierpi gdy ktoś inny siedzi za kółkiem, a gdy już, to poucza ciągle jak ma jechać i ten w końcu nie wytrzymuje i daje mu kierować, chociaż on czasem też nie jeździ przepisowo. Pierwszy wysiadł Sauli, a potem Adam trzymający się za oko. Ashley szybko wyskoczyła z autobusu by ich przywitać a za nią cała reszta, prócz Tommiego.
- Cześć....Adam? Co się stało?
- Nie ważne - burknął Adam i powędrował do autobusu nie witając się z nikim
- Yyy..Sauli, co mu jest?
- Miał mały wypadek w lesie, a tak w ogóle z krzakiem. Szedł, nie zauważył wystającego patyka i dostał nim prosto w oko. Ten tydzień ogólnie był jakiś pechowy - Sauli zdjął rękawiczkę i pokazał im zabandażowaną dłoń - Gdy jechaliśmy, do tego "wymarzonego" miejsca samochód zepsuł nam się w połowie drogi, później przebiła nam się opona, gdy przyjechaliśmy ręka utknęła mi w bramie a Adam w tym czasie ją zamykał...bolało. Później było dość spokojnie, no może prócz zepsutego ekspresu do kawy, przez co Adam strasznie ubolewał, a przed wyjazdem zgubił nam się klucz od domku, no i jeszcze wypadek Adama przez co musieliśmy jechać do szpitala, dlatego to tak długo zeszło.
- No to na prawdę udany wyjazd, chyba Adam zapamięta go na dłuuugi czas
- Pewnie tak, nie wiem czy szybko znowu gdzieś wyjadę - Sauli uśmiechną się do Ashley.
Po przywitaniu się wszyscy poszli w stronę autobusu zobaczyć co z Adamem. Gdy weszli do saloniku, zobaczyli tylko siedzącego na kanapie Tommiego, który po chwili powolnym krokiem podszedł do Sauliego by się z nim przywitać.
- Gdzie Adam? - spytał Issac Tommiego
- Poszedł do swojego pokoju, a tak w ogóle to co się z nim stało?
- Chodź wszystko ci wytłumaczę - Ashley usiadła z Tommym na sofie, a Sauli poszedł do Adama[...]
- Haha, ale mieli wycieczkę - powiedział widocznie rozbawiony Tommy
- Tommy, nie ma się z czego śmiać - powiedziała z pokerową twarzą Ashley, po czym sama wybuchnęła śmiechem.
Umilkła gdy do pokoju wszedł Adam
- Cześć Adam - powiedzieli równocześnie
- Cześć - powiedział cicho brunet zaglądając do lodówki
- Słyszeliśmy o twoim wypadku, bardzo ci współczujemy - powiedział uśmiechnięty Tommy
- Ta, dzięki - szepnął wyciągając zimne piwo i wrócił do swojego pokoju
- Ponury jakiś, jeszcze mu nie minęło?
- Chyba nie - powiedziała Ashley patrząc na wychodzącego z autobusu Sauliego - Dobra ja idę pogadać z Saulim, a ty może idź do Adama
- A po co mam do niego iść?
- Nie wiem, pogadać, może się rozchmurzy
Tommy spojrzał się na nią z irytacją. Gdy Ashley poszła, blondyn po chwili milczenia, postanowił pójść do Adama. Podszedł do drzwi i delikatnie zapukał
- Adam, to ja, mogę wejść - Usłyszał ciche "mhm" i uznając, że to pozwolenie wszedł do małego pokoju zamykając za sobą drzwi
- Cześć, co ty taki ponury dziś ciągle jesteś?
- Nie jestem ponury
- Taak, nie jesteś ponury... dalej cię oko boli? - Tommy usiadł na łóżku obok Adama, zachowując całkiem dużą odległość
- Nie, już nie, źle się tylko czuję - W Tommym znowu odezwała się ta dziwna troska i chęć przytulenia Adama, właśnie tych uczuć się bał
- Może coś ci przynieść?
- Nie, nic nie trzeba - odpowiedział Adam wpatrując się w obudowę swojego telefonu
- Dobra, to ja może lepiej już pójdę - Tommy wstał i skierował się w stronę drzwi
- Czekaj - mruknął Adam
- Tak? - blondun odwrócił się i popatrzył na Adama
- Czuję się źle tylko z jednego powodu
- No powiedz, to może ci pomogę - Tommy znów usiadł na łóżko tym razem już bliżej bruneta
- Chyba zaczynam coś czuć do jednej osoby
- Nie chcę się wtrącać, ale możesz powiedzieć kto to?
Adam spojrzał na Tommiego, spojrzał w jego brązowe oczy i zbliżył się do niego. Tommy w środku panikował i krzyczał jak mała dziewczynka, a na zewnątrz patrzył się na zbliżającego się do niego Adama. Poczuł na swoich ustach wilgotne wargi bruneta, zadrżał delikatnie, chciał przerwać czyn Adama, ale tego nie zrobił, zamknął oczy i zatopił się w pocałunku...
piątek, 21 grudnia 2012
5.Wyjazd
- Też tęsknię, do zobaczenia - Sauli poczuł jak oplatają go silne ramiona, znał ten przyjemny uścisk, czuł się w nim bezpiecznie
- A za kim to tak tęsknimy? - spytał szeptem Adam
- A co, zazdrosny? - spytał z lekkim uśmieszkiem blondyn
- Może trochę - szepną Adam całując czule Sauliego w czoło
- A co ty dziś taki romantyczny? Zwykle po koncercie słyszę od ciebie jedynie "Idę spać"
- Nie wiem, mam dobry humor - uśmiechną się Adam i spojrzał niższemu w oczy, kochał je uświadomił sobie, że trudno mu by było żyć bez tego spojrzenia. Po chwili milczenie i patrzenia sobie w oczy, Sauli przybliżył się do bruneta i ucałował delikatnie jego usta szepcząc ciche "Kocham Cię". Te dwa słowa zalały całego Adama ciepłem i szczęściem, wiedział, że te słowa są szczere.
- Mam taki pomysł - powiedział Adam
- Jaki?- spytał się Sauli, wyraźnie zainteresowany
- A może wybralibyśmy gdzieś, tak tylko my sami, odpoczniemy od wszystkich i nacieszymy się sobą, przecież nie długo wyjeżdżasz
- Jestem za, tylko kiedy i gdzie?
- Nad tym jeszcze pomyślę, lepiej chodźmy już do reszty, długa nas nie ma
Adam złapał Sauliego za rękę i ruszyli w stronę zespołu. Gdy weszli do pomieszczenia na Sauliego od razu rzuciła się Brooke
- Cześć stary, jeny ile my się nie widzieliśmy !
- Cześć, cześć, stęskniłem się ogromnie
- A myślisz, że ja nie ? - Dziewczyna uśmiechnęła się i ponownie przytuliła się do blondyna[...]
Po jakimś czasie znudziło się wszystkim siedzenie w ciasnym pokoju i całą grupą powędrowali na najbliższą imprezę. Gdy jeszcze nie weszli do pomieszczenia, usłyszeli bardzo znaną im melodie, w głośnikach leciała piosenka Whataya Want From Me
- No patrz Adam, chyba wiedzieli, że przyjdziesz - zaśmiała się Brooke
Adam spojrzał się na nią uśmiechnięty i jako pierwszy wszedł do sali, a za nim cała reszta. Pierwsze co zaobserwowali to ogromny tłum, mieli szczęście, że akurat tylko w tym miejscu, później mogli się poruszać swobodnie. Po godzinie wszyscy byli już pijani i porozchodzili się w różne strony. Tommy siedział przy barze i szukał wzrokiem kogoś znajomego, nagle zauważył siedząc na drugim końcu lady blond dziewczynę. Postanowił podejść i zagadać do nieznajomej.
- Hej ślicznotko, na kogo czekasz?
- Prawdę mówiąc na nikogo, jestem tu sama
- Sama? Chętnie ci potowarzyszę...
Dziewczyna uśmiechnęła się zadziornie, a Tommy odpowiedział jej mrugnięciem oka[...]
Tommy obudził się w nieznajomym mieszkaniu, dopiero po jakimś czasie zorientował się gdzie jest i co tutaj robi. Był w mieszkaniu tej blond dziewczyny, którą poznał na wczorajszej imprezie, dziewczyna jeszcze spała, a on w tym czasie zabrał swoje porozrzucane po podłodze ubrania i ruszył w stronę prawdopodobnie będącego tam autobusu. Okazało się, że daleko nie musiał iść, gdy wyszedł z bloku od razu zauważył autokar. Wszyscy z zespołu jeszcze głęboko spali, chyba balowali trochę dłużej niż on. Blondyn był okropnie głodny choćby z tego powodu, że na imprezie kompletnie nic nie jadł, jedyne co miał w ustach to pełno alkoholu i drinków przez które miał dziś ostrego kaca.
Po jakiś 2 godzinach wszyscy już wstali i bez celu plątali się po autobusie, później Adam zaczął szukać czegoś w internecie, Ashley w komórce, a reszta no cóż, praktycznie nie robiła nic i popijając wodę, która gasiła ich kaca spoglądali w nicość. Gdy Sauli wyszedł z łazienki, do które wkroczył później Issac przyłączył się do Adama i jego mega imponującego zajęcia. Wszyscy nudzili się jak nigdy, nikt nie miał ochoty z nikim gadać a już w ogóle gdzieś iść.
- Patrz, znalazłem fajne miejsce gdzie moglibyśmy pojechać - Powiedział do Sauliego zainteresowany znalezionym miejscem Adam - Jest tam cicho i nie ma dużo ludzi, chyba idealne miejsce, żeby się tam wybrać.
Sauli, przytaknął jedynie głową, ponieważ był tak okropnie zmęczony, że nie miał ani trochę siły na wyrażanie jakichkolwiek uczuć, na jego twarzy widniał ciągle tylko jeden znudzony wyraz.
Issac postanowił pójść spać, bo chyba to on wypił najwięcej ze wszystkich. Reszta przyjęła ten plan dnia i też położyła się spać.
Wieczorem wszyscy byli już wystarczająco wypoczęci by móc wreszcie rozmawiać
- Słuchajcie mam wiadomość - wszyscy skierowali wzrok na Adama - Ja i Sauli wyjedziemy na jakiś tydzień sami do jednego miejsca i zostawimy was samych, chyba nie zrujnujecie całego autokaru - wszyscy popatrzyli na bruneta jakby to on nie był właśnie tym, który robi największe zamieszanie.
- Jutro wyjeżdżamy z rana
- Aha, więc miłej podróży, bo ja właśnie idę spać i raczej nie zobaczymy się już rano - powiedział kierujący się do swojego pokoju Tommy
- No cześć - powiedział Adam lekko przybitym tonem[...]
Nastała godzina wyjazdu, wszyscy się pożegnali, a para pojechała wypożyczonym samochodem do miejsca gdzie wreszcie odpoczną.
Tommy obudził się godzinę po wyjeździe Adama i Sauliego, pierwsze co to powędrował po kubek ciepłej kawy.
- Już pojechali? - zapytał się wchodzącej do autobusu Ashley
- Tak, jakąś godzinę temu, a tak w ogóle to czemu tak szybko poszłeś wtedy spać, wcale nie wyglądałeś na zmęczonego
- Ale się tak czułem, nie wiem ostatnio wiele rzeczy mnie dość bardzo męczy
- Aha - powędrowała w stronę jej dzwoniącej komórki.
[...]
*Tommy*
Dziwne, odkąd Adam wyjechał czuję się coraz lepiej, nawet tak mi się zdaje, że coraz mniej czuję do Adama. Tylko boję się, że gdy znów przyjedzie wszystkie uczucia powrócą z powrotem a ja znów będę musiał cierpieć. Już od dwóch dni zastanawiam się jakby było gdybym odszedł, nie widziałbym Adama i czułbym się lepiej, ale gdy przypomnę sobie te wszystkie lata, trudno by było mi rozstać się tym wszystkim, czegoś by zawsze brakowało. Ale jeśli mam dalej żyć tym zespole a w środku moje serce znowu miałoby pękać, wolałbym już żyć normalnie, bez tych okropnych uczuć.
- Tommy, Adam dzwonił i powiedział, że niedługo wracają, już się trochę za nimi stęskniłam - krzyknęła rozradowana Ashley
- Też się cieszę - skłamał Tommy, spuszczając głowę w dół i czując narastający smutek...
- A za kim to tak tęsknimy? - spytał szeptem Adam
- A co, zazdrosny? - spytał z lekkim uśmieszkiem blondyn
- Może trochę - szepną Adam całując czule Sauliego w czoło
- A co ty dziś taki romantyczny? Zwykle po koncercie słyszę od ciebie jedynie "Idę spać"
- Nie wiem, mam dobry humor - uśmiechną się Adam i spojrzał niższemu w oczy, kochał je uświadomił sobie, że trudno mu by było żyć bez tego spojrzenia. Po chwili milczenie i patrzenia sobie w oczy, Sauli przybliżył się do bruneta i ucałował delikatnie jego usta szepcząc ciche "Kocham Cię". Te dwa słowa zalały całego Adama ciepłem i szczęściem, wiedział, że te słowa są szczere.
- Mam taki pomysł - powiedział Adam
- Jaki?- spytał się Sauli, wyraźnie zainteresowany
- A może wybralibyśmy gdzieś, tak tylko my sami, odpoczniemy od wszystkich i nacieszymy się sobą, przecież nie długo wyjeżdżasz
- Jestem za, tylko kiedy i gdzie?
- Nad tym jeszcze pomyślę, lepiej chodźmy już do reszty, długa nas nie ma
Adam złapał Sauliego za rękę i ruszyli w stronę zespołu. Gdy weszli do pomieszczenia na Sauliego od razu rzuciła się Brooke
- Cześć stary, jeny ile my się nie widzieliśmy !
- Cześć, cześć, stęskniłem się ogromnie
- A myślisz, że ja nie ? - Dziewczyna uśmiechnęła się i ponownie przytuliła się do blondyna[...]
Po jakimś czasie znudziło się wszystkim siedzenie w ciasnym pokoju i całą grupą powędrowali na najbliższą imprezę. Gdy jeszcze nie weszli do pomieszczenia, usłyszeli bardzo znaną im melodie, w głośnikach leciała piosenka Whataya Want From Me
- No patrz Adam, chyba wiedzieli, że przyjdziesz - zaśmiała się Brooke
Adam spojrzał się na nią uśmiechnięty i jako pierwszy wszedł do sali, a za nim cała reszta. Pierwsze co zaobserwowali to ogromny tłum, mieli szczęście, że akurat tylko w tym miejscu, później mogli się poruszać swobodnie. Po godzinie wszyscy byli już pijani i porozchodzili się w różne strony. Tommy siedział przy barze i szukał wzrokiem kogoś znajomego, nagle zauważył siedząc na drugim końcu lady blond dziewczynę. Postanowił podejść i zagadać do nieznajomej.
- Hej ślicznotko, na kogo czekasz?
- Prawdę mówiąc na nikogo, jestem tu sama
- Sama? Chętnie ci potowarzyszę...
Dziewczyna uśmiechnęła się zadziornie, a Tommy odpowiedział jej mrugnięciem oka[...]
Tommy obudził się w nieznajomym mieszkaniu, dopiero po jakimś czasie zorientował się gdzie jest i co tutaj robi. Był w mieszkaniu tej blond dziewczyny, którą poznał na wczorajszej imprezie, dziewczyna jeszcze spała, a on w tym czasie zabrał swoje porozrzucane po podłodze ubrania i ruszył w stronę prawdopodobnie będącego tam autobusu. Okazało się, że daleko nie musiał iść, gdy wyszedł z bloku od razu zauważył autokar. Wszyscy z zespołu jeszcze głęboko spali, chyba balowali trochę dłużej niż on. Blondyn był okropnie głodny choćby z tego powodu, że na imprezie kompletnie nic nie jadł, jedyne co miał w ustach to pełno alkoholu i drinków przez które miał dziś ostrego kaca.
Po jakiś 2 godzinach wszyscy już wstali i bez celu plątali się po autobusie, później Adam zaczął szukać czegoś w internecie, Ashley w komórce, a reszta no cóż, praktycznie nie robiła nic i popijając wodę, która gasiła ich kaca spoglądali w nicość. Gdy Sauli wyszedł z łazienki, do które wkroczył później Issac przyłączył się do Adama i jego mega imponującego zajęcia. Wszyscy nudzili się jak nigdy, nikt nie miał ochoty z nikim gadać a już w ogóle gdzieś iść.
- Patrz, znalazłem fajne miejsce gdzie moglibyśmy pojechać - Powiedział do Sauliego zainteresowany znalezionym miejscem Adam - Jest tam cicho i nie ma dużo ludzi, chyba idealne miejsce, żeby się tam wybrać.
Sauli, przytaknął jedynie głową, ponieważ był tak okropnie zmęczony, że nie miał ani trochę siły na wyrażanie jakichkolwiek uczuć, na jego twarzy widniał ciągle tylko jeden znudzony wyraz.
Issac postanowił pójść spać, bo chyba to on wypił najwięcej ze wszystkich. Reszta przyjęła ten plan dnia i też położyła się spać.
Wieczorem wszyscy byli już wystarczająco wypoczęci by móc wreszcie rozmawiać
- Słuchajcie mam wiadomość - wszyscy skierowali wzrok na Adama - Ja i Sauli wyjedziemy na jakiś tydzień sami do jednego miejsca i zostawimy was samych, chyba nie zrujnujecie całego autokaru - wszyscy popatrzyli na bruneta jakby to on nie był właśnie tym, który robi największe zamieszanie.
- Jutro wyjeżdżamy z rana
- Aha, więc miłej podróży, bo ja właśnie idę spać i raczej nie zobaczymy się już rano - powiedział kierujący się do swojego pokoju Tommy
- No cześć - powiedział Adam lekko przybitym tonem[...]
Nastała godzina wyjazdu, wszyscy się pożegnali, a para pojechała wypożyczonym samochodem do miejsca gdzie wreszcie odpoczną.
Tommy obudził się godzinę po wyjeździe Adama i Sauliego, pierwsze co to powędrował po kubek ciepłej kawy.
- Już pojechali? - zapytał się wchodzącej do autobusu Ashley
- Tak, jakąś godzinę temu, a tak w ogóle to czemu tak szybko poszłeś wtedy spać, wcale nie wyglądałeś na zmęczonego
- Ale się tak czułem, nie wiem ostatnio wiele rzeczy mnie dość bardzo męczy
- Aha - powędrowała w stronę jej dzwoniącej komórki.
[...]
*Tommy*
Dziwne, odkąd Adam wyjechał czuję się coraz lepiej, nawet tak mi się zdaje, że coraz mniej czuję do Adama. Tylko boję się, że gdy znów przyjedzie wszystkie uczucia powrócą z powrotem a ja znów będę musiał cierpieć. Już od dwóch dni zastanawiam się jakby było gdybym odszedł, nie widziałbym Adama i czułbym się lepiej, ale gdy przypomnę sobie te wszystkie lata, trudno by było mi rozstać się tym wszystkim, czegoś by zawsze brakowało. Ale jeśli mam dalej żyć tym zespole a w środku moje serce znowu miałoby pękać, wolałbym już żyć normalnie, bez tych okropnych uczuć.
- Tommy, Adam dzwonił i powiedział, że niedługo wracają, już się trochę za nimi stęskniłam - krzyknęła rozradowana Ashley
- Też się cieszę - skłamał Tommy, spuszczając głowę w dół i czując narastający smutek...
poniedziałek, 17 grudnia 2012
4.Niespodzianka
*Adam*
Nie mam pojęcia co się ze mną dzieje, co chwila wracam wspomnieniami do tego co było kiedyś, kiedy byłem z Tommym. Czemu? Wydawało mi się, że zakończyliśmy to już dawno i że już nikt nie będzie miał do nikogo urazy, ani pretensji. Coraz więcej rozmyślam o tym, jak by było gdybym nigdy nie poznał Sauliego i gdybym nie pocałował go wtedy na scenie. Męczą mnie te myśli, odrzucam je od siebie, ale one są silniejsze, jest ich coraz więcej. Ciągle w głowie mam ten smutek na twarzy Tommiego, gdy wychodził wtedy z mojego pokoju. Boli mnie widok tej spuszczonej w dół twarzy zakrytej pasmami włosów. Kocham Sauliego, nie chcę tego zmieniać i chyba żaden z nas nie chce. Muszę być silny, nie mogę się złamać, nie mogę zrobić tego dla osoby którą kocham i która kocha mnie, ale myśl, że ranię osobę, która kocha mnie okropnie cierpiąc zabija mnie od środka. Nie śpię nocami, sny przypominające mi chwile z Tommym nie dają mi spokoju. Sauli jeździ z nami na koncerty już tydzień i odkąd przyjechał czuję się coraz gorzej, widać, że Tommy też. Nie wiem już co mam robić, chcę wreszcie przestać ranić innych miłością. Mam wielką nadzieję, że będzie jak dawniej, będę kochać Sauliego, a przyjacielską miłością darzyć Tommiego i resztę zespołu...
- Adam !? - szturchnął go tym razem całkiem mocno Sauli
- Co? Co się dzieje?
- Ty mi powiedz co się z tobą dzieje, ciągle o czymś myślisz i nie słuchasz co mówię
- Przepraszam, ostatnio się nie wysypiam, jestem trochę zmęczony
- Nawijam do ciebie jakieś 15 minut, a ty chyba nie pamiętasz z tego ani jednego słowa..
- Przepraszam no, ledwo widzę na oczy
- To jak ty zamierzasz dać koncert
- Nie wiem - Odpowiedział Adam głośno ziewając, chciało mu się spać, ale gdy uświadomił sobie, że te sny mają go ponownie męczyć już wolał iść śpiewać, nawet jeśli miałby to robić na leżąco
Podróż minęła dla wszystkich szybko, prócz Adama, dla którego każda minuta ciągnęła się jak wieczność, nawet Tommy zajął się graniem w karty z Ashley i nie odczuł zmęczenia.
Gdy dotarli na miejsce, wszyscy zajęli się swoimi sprawami. Adam jak zwykle nakładał na siebie kolejne tony makijażu, Sauli namawiał go już setki razy, by pokazał się chociaż raz na scenie bez tej potwornej ilości make-up'u, że wcale nie wygląda tak źle jak uważa, ale Adam nie dawał za wygraną, jak zwykle powtarzał, że zrobił to tylko raz ma nadzieję że ostatni, jedyną osobą jaka namówiła go do ściągnięcia tapety przynajmniej na jeden koncert, była Brooke, stara przyjaciółka Adama. Po tym jak zobaczył komentarze na Twitterze od swoich "fanów", postanowił już nigdy nie pokazywać swojego naturalnego piękna.
Nadszedł moment wejścia , Adam leniwie wkroczył na scenę, ale gdy zobaczył ten tłum, tysiące fanów czekającego tylko na niego, wrzeszczące fanki trzymające rozmaite plakaty, w tej chwili grzechem byłoby się nie uśmiechnąć. Te momenty Adam uwielbiał najbardziej, gdy wyszedł na scenę i po prostu uśmiechał się sam z siebie, życie mogło walić się z każdą sekundą, ale na scenie wszystkie zmartwienia przemijały, można tak powiedzieć, że wpadał w trans, podczas którego jego mózg myślał całkiem nieracjonalnie.
Koncert zaczął się od Trespassing, żeby rozruszać fanów, z każdą chwilą Adam stawał się coraz bardziej rozluźniony, ale serce zabiło mu szybciej, gdy dostrzegł w tłumie jedną postać, skojarzył sobie gdzieś te loki i tą perfekcyjną figurę. Z pełnym uśmiechem na twarzy wpatrywała się w Adama Brooke, tancerka puściła mu oko, a ten zaś odpowiedział jej szerokim uśmiechem. Po skończeniu piosenki Adam zawołał głośno do publiczności
- Mam dla was niespodziankę ! - tłum odpowiedział mu głośnym wrzaskiem
- Pamiętacie ją jeszcze? - zapytał podając Brooke rękę i wciągając ją na scenę
Tłum krzyczał straszliwie, Adam i Brooke, jak za starych dobrych czasów dali mały popis, widać było, że dziewczyna nie straciła swojej świetnej formy, za to Adam trochę za nią nie nadążał, podczas Glam Nation ruszał się o wiele lepiej i sprawniej, częste chodzenie do restauracji Fast-Food nie wyszły mu na dobre.Za tańczącą parą stał Tommy, który wcale nie był przejęty tym, że nie jest w punkcie zainteresowania, nie lubił się wyróżniać, ale wyraźnie rozśmieszył go widok ledwo tańczącego Adama, uśmiech nie schodził mu z twarzy do momentu, gdy zauważył Adama, który kroczył w jego stronę, myślał, że będzie tak jak przedtem i wyższy po prostu odwróci się znów do publiczności, ale on patrzył się wyraźnie na Tommiego, podszedł do niego chciał coś zrobić, ale wiedział, że będzie to przesadą więc jedynie przeczochrał jego blond włosy rzucił mu zadziorne spojrzenie i znów tańczącym krokiem odszedł do Brooke. Tommy czuł się trochę dziwnie, nawet sam nie mógł określić co tak konkretnie. Poczuł, że robi się czerwony, cieszył się, że stoi w cieniu i nikt nie może dostrzec jego wyrazu twarzy[...]
Reszta koncertu minęła szybko i dość miło, gdy wszyscy zeszli do sceny Brooke szybko podbiegła do Adama
- Adam, nie chciałam cię martwić, ale czy czasem Sauli nie miał oglądać cię wśród publiczności?
- Miał tam być...nie było go?
- To ty się nie przejąłeś swoim chłopakiem?
- Nie wiem w ogóle nie zwróciłem na niego uwagi - odpowiedział już lekko zakłopotany Adam
- Zadzwoń do niego, na co czekasz? Że spadnie ci z nieba?
- Już, już dzwonię...nie odbiera !
- To chodźmy, szukajmy go
Po chwili szybko polecieli szukać Sauliego, na drodze spotkali Tommiego, któremu o mało co nie wylali na koszulkę gorącej herbaty
- Ej, a wy dokąd?
- Szukać Sauliego, nie wiesz gdzie jest?
- Wyszedł... - odpowiedział Tommy, popijając ciepły napój
- Tommy, gadaj bardziej szczegółowo, gdzie poszedł?
- Wyszedł w trakcie koncertu, telefon mu zadzwonił, stoi obok autokaru, a ty co nawet nie zainteresowałeś się czy Sauli na ciebie patrzy jak zacząłeś wyginać się na scenie - odpowiedział blondyn uśmiechając się złośliwie
- A co zatańczyłbyś lepiej?
- Dobra Adam, uspokuj się, idź lepiej do swojego chłopaka i powiedz mu co przegapił
- Dobra - odpowiedział Adam z zirytowanym wyrazem twarzy i powlókł się w stronę autokaru
- No Tommy, co tam u ciebie słychać tak długo się nie widzieliśmy - powiedziała Brooke, mocno ściskając Tommiego, ten odwzajemnił gest lecz jedną ręką, bo w drugiej trzymał wypitą do połowy herbatę
Po czułym przywitaniu, przyjaciele ruszyli w stronę pokoju, w którym czekała na Brooke reszta zespołu.
Nie mam pojęcia co się ze mną dzieje, co chwila wracam wspomnieniami do tego co było kiedyś, kiedy byłem z Tommym. Czemu? Wydawało mi się, że zakończyliśmy to już dawno i że już nikt nie będzie miał do nikogo urazy, ani pretensji. Coraz więcej rozmyślam o tym, jak by było gdybym nigdy nie poznał Sauliego i gdybym nie pocałował go wtedy na scenie. Męczą mnie te myśli, odrzucam je od siebie, ale one są silniejsze, jest ich coraz więcej. Ciągle w głowie mam ten smutek na twarzy Tommiego, gdy wychodził wtedy z mojego pokoju. Boli mnie widok tej spuszczonej w dół twarzy zakrytej pasmami włosów. Kocham Sauliego, nie chcę tego zmieniać i chyba żaden z nas nie chce. Muszę być silny, nie mogę się złamać, nie mogę zrobić tego dla osoby którą kocham i która kocha mnie, ale myśl, że ranię osobę, która kocha mnie okropnie cierpiąc zabija mnie od środka. Nie śpię nocami, sny przypominające mi chwile z Tommym nie dają mi spokoju. Sauli jeździ z nami na koncerty już tydzień i odkąd przyjechał czuję się coraz gorzej, widać, że Tommy też. Nie wiem już co mam robić, chcę wreszcie przestać ranić innych miłością. Mam wielką nadzieję, że będzie jak dawniej, będę kochać Sauliego, a przyjacielską miłością darzyć Tommiego i resztę zespołu...
- Adam !? - szturchnął go tym razem całkiem mocno Sauli
- Co? Co się dzieje?
- Ty mi powiedz co się z tobą dzieje, ciągle o czymś myślisz i nie słuchasz co mówię
- Przepraszam, ostatnio się nie wysypiam, jestem trochę zmęczony
- Nawijam do ciebie jakieś 15 minut, a ty chyba nie pamiętasz z tego ani jednego słowa..
- Przepraszam no, ledwo widzę na oczy
- To jak ty zamierzasz dać koncert
- Nie wiem - Odpowiedział Adam głośno ziewając, chciało mu się spać, ale gdy uświadomił sobie, że te sny mają go ponownie męczyć już wolał iść śpiewać, nawet jeśli miałby to robić na leżąco
Podróż minęła dla wszystkich szybko, prócz Adama, dla którego każda minuta ciągnęła się jak wieczność, nawet Tommy zajął się graniem w karty z Ashley i nie odczuł zmęczenia.
Gdy dotarli na miejsce, wszyscy zajęli się swoimi sprawami. Adam jak zwykle nakładał na siebie kolejne tony makijażu, Sauli namawiał go już setki razy, by pokazał się chociaż raz na scenie bez tej potwornej ilości make-up'u, że wcale nie wygląda tak źle jak uważa, ale Adam nie dawał za wygraną, jak zwykle powtarzał, że zrobił to tylko raz ma nadzieję że ostatni, jedyną osobą jaka namówiła go do ściągnięcia tapety przynajmniej na jeden koncert, była Brooke, stara przyjaciółka Adama. Po tym jak zobaczył komentarze na Twitterze od swoich "fanów", postanowił już nigdy nie pokazywać swojego naturalnego piękna.
Nadszedł moment wejścia , Adam leniwie wkroczył na scenę, ale gdy zobaczył ten tłum, tysiące fanów czekającego tylko na niego, wrzeszczące fanki trzymające rozmaite plakaty, w tej chwili grzechem byłoby się nie uśmiechnąć. Te momenty Adam uwielbiał najbardziej, gdy wyszedł na scenę i po prostu uśmiechał się sam z siebie, życie mogło walić się z każdą sekundą, ale na scenie wszystkie zmartwienia przemijały, można tak powiedzieć, że wpadał w trans, podczas którego jego mózg myślał całkiem nieracjonalnie.
Koncert zaczął się od Trespassing, żeby rozruszać fanów, z każdą chwilą Adam stawał się coraz bardziej rozluźniony, ale serce zabiło mu szybciej, gdy dostrzegł w tłumie jedną postać, skojarzył sobie gdzieś te loki i tą perfekcyjną figurę. Z pełnym uśmiechem na twarzy wpatrywała się w Adama Brooke, tancerka puściła mu oko, a ten zaś odpowiedział jej szerokim uśmiechem. Po skończeniu piosenki Adam zawołał głośno do publiczności
- Mam dla was niespodziankę ! - tłum odpowiedział mu głośnym wrzaskiem
- Pamiętacie ją jeszcze? - zapytał podając Brooke rękę i wciągając ją na scenę
Tłum krzyczał straszliwie, Adam i Brooke, jak za starych dobrych czasów dali mały popis, widać było, że dziewczyna nie straciła swojej świetnej formy, za to Adam trochę za nią nie nadążał, podczas Glam Nation ruszał się o wiele lepiej i sprawniej, częste chodzenie do restauracji Fast-Food nie wyszły mu na dobre.Za tańczącą parą stał Tommy, który wcale nie był przejęty tym, że nie jest w punkcie zainteresowania, nie lubił się wyróżniać, ale wyraźnie rozśmieszył go widok ledwo tańczącego Adama, uśmiech nie schodził mu z twarzy do momentu, gdy zauważył Adama, który kroczył w jego stronę, myślał, że będzie tak jak przedtem i wyższy po prostu odwróci się znów do publiczności, ale on patrzył się wyraźnie na Tommiego, podszedł do niego chciał coś zrobić, ale wiedział, że będzie to przesadą więc jedynie przeczochrał jego blond włosy rzucił mu zadziorne spojrzenie i znów tańczącym krokiem odszedł do Brooke. Tommy czuł się trochę dziwnie, nawet sam nie mógł określić co tak konkretnie. Poczuł, że robi się czerwony, cieszył się, że stoi w cieniu i nikt nie może dostrzec jego wyrazu twarzy[...]
Reszta koncertu minęła szybko i dość miło, gdy wszyscy zeszli do sceny Brooke szybko podbiegła do Adama
- Adam, nie chciałam cię martwić, ale czy czasem Sauli nie miał oglądać cię wśród publiczności?
- Miał tam być...nie było go?
- To ty się nie przejąłeś swoim chłopakiem?
- Nie wiem w ogóle nie zwróciłem na niego uwagi - odpowiedział już lekko zakłopotany Adam
- Zadzwoń do niego, na co czekasz? Że spadnie ci z nieba?
- Już, już dzwonię...nie odbiera !
- To chodźmy, szukajmy go
Po chwili szybko polecieli szukać Sauliego, na drodze spotkali Tommiego, któremu o mało co nie wylali na koszulkę gorącej herbaty
- Ej, a wy dokąd?
- Szukać Sauliego, nie wiesz gdzie jest?
- Wyszedł... - odpowiedział Tommy, popijając ciepły napój
- Tommy, gadaj bardziej szczegółowo, gdzie poszedł?
- Wyszedł w trakcie koncertu, telefon mu zadzwonił, stoi obok autokaru, a ty co nawet nie zainteresowałeś się czy Sauli na ciebie patrzy jak zacząłeś wyginać się na scenie - odpowiedział blondyn uśmiechając się złośliwie
- A co zatańczyłbyś lepiej?
- Dobra Adam, uspokuj się, idź lepiej do swojego chłopaka i powiedz mu co przegapił
- Dobra - odpowiedział Adam z zirytowanym wyrazem twarzy i powlókł się w stronę autokaru
- No Tommy, co tam u ciebie słychać tak długo się nie widzieliśmy - powiedziała Brooke, mocno ściskając Tommiego, ten odwzajemnił gest lecz jedną ręką, bo w drugiej trzymał wypitą do połowy herbatę
Po czułym przywitaniu, przyjaciele ruszyli w stronę pokoju, w którym czekała na Brooke reszta zespołu.
niedziela, 16 grudnia 2012
3. Udawane szczęście
"...Nigdy żaden koncert nie zastąpi koncertów na trasie Glam Nation. Żaden" te słowa męczyły Adama przez pół nocy, już po kilku minutach, gdy Tommy wyszedł z jego pokoju, uświadomił sobie co blondyn miał na myśli. Miał mętlik w głowie, a najbardziej dręczyło go to, że na drugi dzień miał przyjechać jego ukochany... Próbował przestać myśleć o tym, że Tommy będzie musiał patrzeć jak on i Sauli cieszą się sobą, a jemu pozostaną tylko cierpienia, jeśli na prawdę nadal czuje coś do swojego byłego Babyboy'a. Próbował myśleć tylko o Saulim, lecz wszystkie myśli kierowały się ku Tommiemu. Te myśli męczyły go aż do momentu, gdy był już tak zmęczony pełnym uczuć dniem, że po prostu zamknął oczy i oddał się w ramiona Morfeusza...
Tej nocy sen Tommiego był szczególnie męczący, przy jego końcu zawsze się budził by nie wiedzieć najgorszego, ale sen powracał cały czas.
"Ostatni koncert Glam Nation Tour, tej nocy Adam miał dać największy popis. Dał go, lecz nie dla każdego pozytywnie..."
Wszystkich z zespołu obudził głośny łomot szklanek i talerzy - autokar ruszył w stronę miejsca gdzie będą czekać na Sauliego. Po obudzeniu się wszyscy mieli ostrego kaca, którego gasili co chwila szklanką wody. Ostatni wygramolił się z łóżka Adam, który ledwo widział na oczy, po połowie nieprzespanej nocy.
- Wstał nasz książę ! - zawołała Camila widząc w progu saloniku autokarowego Adama.
- Dzień dobry - powiedział ledwo słyszalnym i wymęczonym głosem brunet
- A czemu to nasza gwiazda nas wczoraj tak wcześnie opuściła? - zapytała - Szkoda, że cię nie było, gdybyś widział co tu się działo - dodał Tommy, też wyraźnie zmęczony. Adam spojrzał się na nich z kwaśną miną.
Po godzinie dobijania się do łazienki wszyscy byli gotowi i czekali na przybycie Sauliego, wydawało by się, że to Adam będzie najbardziej podekscytowany tym, że zobaczy wreszcie swojego chłopaka, lecz tak nie było... Siedział na kanapie i szperał w swoim IPhonie, ku zdziwieniu wszystkich w autobusie, to on był najmniej przejęty tą sprawą, nie licząc Tommiego, który wywędrował gdzieś na miasto, nie przyjmując się tym, że w każdej chwili może przybyć Sauli.
Przyszedł do autobusu po godzinie, myślał, że zastanie już tam Sauliego, ale przyszedł za wcześnie, bo wszyscy nadal czekali na gościa. Po jakimś czasie postanowili wyjść na zewnątrz i tam czekać na przyjaciela[...]
- No co jest, dawno powinien już tu być - zmartwiła się Ashley
- Na pewno zaraz przyjdzie nie martwmy się - odpowiedział Adam, też lekko zdenerwowany
- Już się robi ciemno
- Dzwoniłem do niego nie dawno, mówił, że nie długo będzie
- Dzwoniłeś pól godziny temu
- Poczekajmy jeszcze trochę
Po chwili, zniecierpliwiony zespół zauważył w cieniu sylwetkę mężczyzny, był to Sauli targający za sobą całkiem sporą walizkę. Adam od razy poleciał w jego stronę. Tommy poczuł lekkie ukucie, gdy dostrzegł, że wyższy całuje namiętnie blondyna i przytula najmocniej jak potrafi, przypomniał mu się ten moment, gdy to Adam rzucał się szczęśliwy na Tommiego, nie zwracając uwagi na to, że niższy akurat trzyma przy sobie kubek gorącej kawy.
Gdy Adam i Sauli skończyli wyrażać swoje uczucia, ruszyli w stronę zespołu, który nie mógł wytrzymać i pobiegł w stronę zbliżającej się pary. Wszyscy zaczęli obściskiwać i witać Sauliego z wielkim entuzjazmem. Jedynie Tommy wydobył z siebie udawany uśmiech i zimny uścisk, nie znosił faktu, że nawet od niego musi być niższy, co prawda był to jakiś centymetr, ale i tak nienawidził tego uczucia.
Gdy wszyscy wrócili do autokaru i skończyli wypytywać się przyjaciela co tam u niego słychać, byli już strasznie zmęczeni, marzyli tylko o wygodnym łóżku i słodkim śnie, a szczególnie Tommy. Adam i Sauli mieli już plany na wieczór i na pewno nie było to spanie, pierwsi opuścili salon i udali się do pokoju bruneta. Tommy obawiał się najgorszego i miał rację, gdy wszedł do swojego pokoju przekonał się o tym. Para nie przewidziała tego, że ściany w autobusie są bardzo cienkie i zdradzają wszystko co dzieje się w ich pokoju. Jedyne co mógł począć Tommy to włożyć słuchawki i spróbować zasnąć przy muzyce Marylina Mansona[...]
Publiczność była niesamowita, lecz najbardziej niesamowite jest to co dzieje się za kulisami, wszyscy zeszli ze sceny, Adam i Tommy znaleźli się wreszcie w miejscu, gdzie będą tylko oni, teraz nikt im nie przeszkodzi. Ich oddechy dopełniają się nawzajem i zastępują słowa, których oni nie są wstanie w tej chwili wypowiedzieć. Te uczucia są niezastąpione. W tej chwili rozmazany makijaż na ich twarzach dodaje im tylko uroku, ich ciała błyszczą się nie tylko od brokatu, ale od potu. Ciche jęki wydobywają się z ust obojga zakochanych w sobie osób. W tej właśnie chwili wiedzą, że z tą osobą będą na zawsze. Doprowadzają się na szczyt rozkoszy ....
- TOMMY ! - obudził się zdyszany Adam, nie mógł uwierzyć w swój sen. Zmartwił go fakt, że sen ten ... podobał mu się, ale najbardziej przestraszyło go to, że wszystko działo się podczas gdy on leży obok swojego chłopaka Sauliego. Teraz już na prawdę zaczynał wątpić w to, co do tej pory uważał za najcenniejsze...
Tej nocy sen Tommiego był szczególnie męczący, przy jego końcu zawsze się budził by nie wiedzieć najgorszego, ale sen powracał cały czas.
"Ostatni koncert Glam Nation Tour, tej nocy Adam miał dać największy popis. Dał go, lecz nie dla każdego pozytywnie..."
Wszystkich z zespołu obudził głośny łomot szklanek i talerzy - autokar ruszył w stronę miejsca gdzie będą czekać na Sauliego. Po obudzeniu się wszyscy mieli ostrego kaca, którego gasili co chwila szklanką wody. Ostatni wygramolił się z łóżka Adam, który ledwo widział na oczy, po połowie nieprzespanej nocy.
- Wstał nasz książę ! - zawołała Camila widząc w progu saloniku autokarowego Adama.
- Dzień dobry - powiedział ledwo słyszalnym i wymęczonym głosem brunet
- A czemu to nasza gwiazda nas wczoraj tak wcześnie opuściła? - zapytała - Szkoda, że cię nie było, gdybyś widział co tu się działo - dodał Tommy, też wyraźnie zmęczony. Adam spojrzał się na nich z kwaśną miną.
Po godzinie dobijania się do łazienki wszyscy byli gotowi i czekali na przybycie Sauliego, wydawało by się, że to Adam będzie najbardziej podekscytowany tym, że zobaczy wreszcie swojego chłopaka, lecz tak nie było... Siedział na kanapie i szperał w swoim IPhonie, ku zdziwieniu wszystkich w autobusie, to on był najmniej przejęty tą sprawą, nie licząc Tommiego, który wywędrował gdzieś na miasto, nie przyjmując się tym, że w każdej chwili może przybyć Sauli.
Przyszedł do autobusu po godzinie, myślał, że zastanie już tam Sauliego, ale przyszedł za wcześnie, bo wszyscy nadal czekali na gościa. Po jakimś czasie postanowili wyjść na zewnątrz i tam czekać na przyjaciela[...]
- No co jest, dawno powinien już tu być - zmartwiła się Ashley
- Na pewno zaraz przyjdzie nie martwmy się - odpowiedział Adam, też lekko zdenerwowany
- Już się robi ciemno
- Dzwoniłem do niego nie dawno, mówił, że nie długo będzie
- Dzwoniłeś pól godziny temu
- Poczekajmy jeszcze trochę
Po chwili, zniecierpliwiony zespół zauważył w cieniu sylwetkę mężczyzny, był to Sauli targający za sobą całkiem sporą walizkę. Adam od razy poleciał w jego stronę. Tommy poczuł lekkie ukucie, gdy dostrzegł, że wyższy całuje namiętnie blondyna i przytula najmocniej jak potrafi, przypomniał mu się ten moment, gdy to Adam rzucał się szczęśliwy na Tommiego, nie zwracając uwagi na to, że niższy akurat trzyma przy sobie kubek gorącej kawy.
Gdy Adam i Sauli skończyli wyrażać swoje uczucia, ruszyli w stronę zespołu, który nie mógł wytrzymać i pobiegł w stronę zbliżającej się pary. Wszyscy zaczęli obściskiwać i witać Sauliego z wielkim entuzjazmem. Jedynie Tommy wydobył z siebie udawany uśmiech i zimny uścisk, nie znosił faktu, że nawet od niego musi być niższy, co prawda był to jakiś centymetr, ale i tak nienawidził tego uczucia.
Gdy wszyscy wrócili do autokaru i skończyli wypytywać się przyjaciela co tam u niego słychać, byli już strasznie zmęczeni, marzyli tylko o wygodnym łóżku i słodkim śnie, a szczególnie Tommy. Adam i Sauli mieli już plany na wieczór i na pewno nie było to spanie, pierwsi opuścili salon i udali się do pokoju bruneta. Tommy obawiał się najgorszego i miał rację, gdy wszedł do swojego pokoju przekonał się o tym. Para nie przewidziała tego, że ściany w autobusie są bardzo cienkie i zdradzają wszystko co dzieje się w ich pokoju. Jedyne co mógł począć Tommy to włożyć słuchawki i spróbować zasnąć przy muzyce Marylina Mansona[...]
Publiczność była niesamowita, lecz najbardziej niesamowite jest to co dzieje się za kulisami, wszyscy zeszli ze sceny, Adam i Tommy znaleźli się wreszcie w miejscu, gdzie będą tylko oni, teraz nikt im nie przeszkodzi. Ich oddechy dopełniają się nawzajem i zastępują słowa, których oni nie są wstanie w tej chwili wypowiedzieć. Te uczucia są niezastąpione. W tej chwili rozmazany makijaż na ich twarzach dodaje im tylko uroku, ich ciała błyszczą się nie tylko od brokatu, ale od potu. Ciche jęki wydobywają się z ust obojga zakochanych w sobie osób. W tej właśnie chwili wiedzą, że z tą osobą będą na zawsze. Doprowadzają się na szczyt rozkoszy ....
- TOMMY ! - obudził się zdyszany Adam, nie mógł uwierzyć w swój sen. Zmartwił go fakt, że sen ten ... podobał mu się, ale najbardziej przestraszyło go to, że wszystko działo się podczas gdy on leży obok swojego chłopaka Sauliego. Teraz już na prawdę zaczynał wątpić w to, co do tej pory uważał za najcenniejsze...
sobota, 15 grudnia 2012
2.Bo to nie to samo...
Tłum wrzeszczących fanek, światła reflektorów, ciemna noc. Dzisiejszy koncert nie jest zwykłym koncertem, Adam ubrany jest w strój z trasy Glam Nation, a repertuar na dziś, to krążek For Your Enterteinment. Cały zespół jest strasznie podekscytowany, Ashley, która jeszcze nigdy nie grała żadnej piosenki z tej płyty stresuje się najbardziej. Koncert ten ma przypomnieć fanom dawne czasy, wszyscy się cieszą, lecz jest tam w cieniu jedna osoba dla której ten koncert będzie istnym koszmarem, tą osobą jest Tommy. Te piosenki będą przypomnieniem wszystkich wydarzeń, które miały miejsce podczas GNT
W głośnikach rozbrzmiewają pierwsze dźwięki...Fever, Tommy, chociaż wiedział, że ta piosenka będzie na początku, nie może w to uwierzyć, że akurat ONA musi być pierwsza...
"There he goes, my baby walk so slow, sexual tic-tac-toe, yeach I know we both know,
and it isn't time no..." Ten moment, w którym Adommy zawsze dawało swój popis, nagle Tommy zauważył, że Adam zbliża się do niego, powolnym i bardzo kuszącym krokiem. Adam próbował nawiązać kontakt wzrokowy z Tommym, lecz on spuszczał głowę coraz to niżej, by za wszelką cenę nie spojrzeć Adamowi w oczy. Adam podszedł do niego uchylił delikatnie jego podbródek, Tommy nie miał wyjścia i spojrzał w błękitne oczy, zobaczył tę głębię, właśnie tego chciał uniknąć, zatracił się w tych oczach, zakochał się ponownie... Patrzyli na siebie przez dłuższą chwilę, Adam zaczął delikatnie, prawie nie zauważalnie zbliżać się do blondyna, po chwili jego usta prawie stykały z wargami Tommiego i...... BUM !
- CO SIĘ DZIEJE ! - Tommy leżał na podłodze, obok swojego łóżka, gdy się otrząsną, uświadomił sobie straszną prawdę, że to wszystko działo się tylko w jego wyobraźni... Wstał z podłogi, nie chciał już spać, poszedł w stronę autokarowej kuchni, stąpał delikatnie, by nie obudzić żadnego z członków zespołu, przekroczył próg kuchni, i co zobaczył...Adama szperającego w lodówce, brunet wyczuł kogoś za swoimi plecami i odwrócił się
- O, Tommy, czemu nie śpisz?
- Nie chcę, a ty? W końcu musisz się wyspać, przed jutrzejszym koncertem
- To dziwne, trochę się boję, już jakieś ponad pół roku nie śpiewałem tych piosenek
- E tam, dobra, może ja lepiej pójdę spać, bo jeszcze obudzę innych
- Dobra..Tommy?
- Tak?
- A ty się nie boisz, widzę, że coś cie trapi
- Nie, no co ty, nic mnie nie trapi, jestem tylko zmęczony
- Aha, to cię nie zatrzymuję, do jutra
- Dobranoc. - powiedział Tommy, prawie nie słyszalnym głosem, ale wystarczającym by Adam go usłyszał...
*Adam*
Stresuję się bo to nie będzie to samo, trudno będzie mi się pogodzić, że to co robiłem rok temu, nie będzie miało miejsca jutro...
Tommy nie spał resztę nocy, te sny męczyły go już od dłuższego czasu. Zawsze budził się w środku nocy, nie okazywał żadnych uczuć zewnętrznych, lecz w środku jego serce pękało na miliony kawałeczków, które później się łączyły, ale kolejny sen rozrywał je ponownie i ponownie. Dziś wyjątkowo przeżywał wszystko, może dlatego, że to właśnie jutro będzie musiał potwornie cierpieć, słysząc dawne piosenki i powstrzymywać powracające, okrutne wspomnienia.
Nastała godzina wstania, wszyscy byli wypoczęci i gotowi by dać niezłego kopa na scenie, jedynie Tommy miał na twarzy udawany uśmiech, robił dobrą minę do złej gry. W garderobie wszyscy byli strasznie podekscytowani, starali się by wszystko było idealnie, Adamem zajmowali się makijażyści, Ashley sprawdzała coś w swojej gitarze, Issac ćwiczył swoją solówkę, wszyscy byli zajęci, jedynie Tommy próbował się najmniej stresować, trzymał w ręce kubek ciepłej mocnej kawy, był strasznie zmęczony i oszczędzał siły na koncert.
- Tommy, a ty co, rusz tyłek i pomóż nam ! - krzyknęła Ashley widocznie przejęta występem
Tommy, spojrzał na nią zmęczonym wzrokiem z poza grzywy
- Nie patrz tak na mnie, ja w porównaniu do ciebie będę grać te piosenki po raz pierwszy
- Nie ma się co stresować - Wymruczał Tommy, patrząc na wzorki w kawie, ułożone z pianki
- Widzę, że z tobą, raczej nie warto rozmawiać...
*Tommy*
Gdybyś była na moim miejscy też nie chciałabyś z nikim rozmawiać
WCHODZICIE !
Adam dumnym krokiem wszedł na scenę, a za nim cały zespół, na końcu szedł Tommy, nie chciał zbytnio zwracać na siebie uwagi. Na szczęście na żywo nie było tak jak w snach Tommiego, poleciały pierwsze dźwięki Music Again. Tommy połowę koncertu trzymał głowę spuszczoną w dół i wreszcie, ten moment, ta przeklęta piosenka ! Fever, pierwsze słowa piosenki, przypomniały Adamowi i Tommiemu wszystko, po prostu wszystko.. Tommy na chwilę spojrzał się na Adama, czy też czuje się trochę zakłopotany, ku jemu zdziwieniu Adam zbliżał się do niego, Tommy nie wiedział jak ma się zachować, ale Adam w połowie drogi odwrócił się do publiczności, przez resztę koncertu obaj nie zwracali na siebie uwagi. Po koncercie, wszyscy poszli do baru, świętować udany koncert [...]
- Haha ! A pamiętacie jak ta fanka rzuciła się na Adama ! - krzyknął Issac już lekko pijany, z resztą wszyscy byli już nieźle pijani, Tommy i Adam szczególnie.
- Ej ludzie, mam pomysł, co wy na to, żebyśmy zagrali w prawdę i wyzwanie ! - krzyknęła Ashley
- Świetny pomysł, haha, będzie zabawa - powiedział z diabelskim uśmieszkiem na twarzy Adam, kątem oka spoglądając na Tommiego
- Dobra kto zaczyna?
- Ja ! - krzyknęła Camila - Tommy, prawda czy wyzwanie?
- Wyzwanie oczywiście !
- Dobra, masz....hmm...pocałować Ashley - Ashley spojrzała na nią zabójczym wzrokiem, nie zdążyła nic powiedzieć, a Tommy dosłownie wbił się w jej usta, gdy Adam zobaczył to, wytrzeźwiał od razu, zakuło go coś w środku, to coś było bardzo mocne, że Adam, aż zamknął oczy, przypomniał mu się jeden z tych momentów, kiedy to Tommy całował go aż do utraty tchu, szybko wyszedł z pomieszczenia i powędrował szybkim krokiem w stronę swojego pokoju, wszyscy patrzyli się ze zdziwieniem na odchodzącego bruneta. Nikt nie wiedział o co chodzi. W Tommym odezwała się dziwna troska by iść z Adamem. Nie mógł się powstrzymać i wyszedł krocząc w stronę jego pokoju. Zobaczył tylko zamykające się drzwi, podszedł do nich i zapukał
- Co chcesz?
- Adam, to ja, mogę wejść?
- Wchodź ..
Tommy otworzył drzwi i zobaczył Adama siedzącego na łóżku
- Co się dzieje?
- Nic, głowa mnie zabolała, to chyba od tego wina
- Aha, czyli już do nas nie przyjdziesz?
- Chyba nie
- Dobra, jak coś to czekamy - Tommy wyszedł z pomieszczenia, nagle usłyszał za sobą nie pewne "Tommy, zaczekaj", odwrócił się i spojrzał na Adama
- Czy ty też masz takie dziwne wrażenie, że coś się na koncercie nie udało, że czegoś tam brakowało? Przecież wszystko było idealnie.
- Nie wiem Adam, może mam, ale to pewnie tylko takie złudzenie
- Ale jak myślisz, co mogło pójść nie tak, twoim zdaniem
- Powiem tylko to, że nigdy żaden koncert nie zastąpi koncertów na trasie Glam Nation. Żaden - dodał cicho, i wyszedł z pokoju
Adam, zostając sam, przez chwilę zwątpił w swój związek z Saulim, lecz szybko odrzucił od siebie te myśli...
W głośnikach rozbrzmiewają pierwsze dźwięki...Fever, Tommy, chociaż wiedział, że ta piosenka będzie na początku, nie może w to uwierzyć, że akurat ONA musi być pierwsza...
"There he goes, my baby walk so slow, sexual tic-tac-toe, yeach I know we both know,
and it isn't time no..." Ten moment, w którym Adommy zawsze dawało swój popis, nagle Tommy zauważył, że Adam zbliża się do niego, powolnym i bardzo kuszącym krokiem. Adam próbował nawiązać kontakt wzrokowy z Tommym, lecz on spuszczał głowę coraz to niżej, by za wszelką cenę nie spojrzeć Adamowi w oczy. Adam podszedł do niego uchylił delikatnie jego podbródek, Tommy nie miał wyjścia i spojrzał w błękitne oczy, zobaczył tę głębię, właśnie tego chciał uniknąć, zatracił się w tych oczach, zakochał się ponownie... Patrzyli na siebie przez dłuższą chwilę, Adam zaczął delikatnie, prawie nie zauważalnie zbliżać się do blondyna, po chwili jego usta prawie stykały z wargami Tommiego i...... BUM !
- CO SIĘ DZIEJE ! - Tommy leżał na podłodze, obok swojego łóżka, gdy się otrząsną, uświadomił sobie straszną prawdę, że to wszystko działo się tylko w jego wyobraźni... Wstał z podłogi, nie chciał już spać, poszedł w stronę autokarowej kuchni, stąpał delikatnie, by nie obudzić żadnego z członków zespołu, przekroczył próg kuchni, i co zobaczył...Adama szperającego w lodówce, brunet wyczuł kogoś za swoimi plecami i odwrócił się
- O, Tommy, czemu nie śpisz?
- Nie chcę, a ty? W końcu musisz się wyspać, przed jutrzejszym koncertem
- To dziwne, trochę się boję, już jakieś ponad pół roku nie śpiewałem tych piosenek
- E tam, dobra, może ja lepiej pójdę spać, bo jeszcze obudzę innych
- Dobra..Tommy?
- Tak?
- A ty się nie boisz, widzę, że coś cie trapi
- Nie, no co ty, nic mnie nie trapi, jestem tylko zmęczony
- Aha, to cię nie zatrzymuję, do jutra
- Dobranoc. - powiedział Tommy, prawie nie słyszalnym głosem, ale wystarczającym by Adam go usłyszał...
*Adam*
Stresuję się bo to nie będzie to samo, trudno będzie mi się pogodzić, że to co robiłem rok temu, nie będzie miało miejsca jutro...
Tommy nie spał resztę nocy, te sny męczyły go już od dłuższego czasu. Zawsze budził się w środku nocy, nie okazywał żadnych uczuć zewnętrznych, lecz w środku jego serce pękało na miliony kawałeczków, które później się łączyły, ale kolejny sen rozrywał je ponownie i ponownie. Dziś wyjątkowo przeżywał wszystko, może dlatego, że to właśnie jutro będzie musiał potwornie cierpieć, słysząc dawne piosenki i powstrzymywać powracające, okrutne wspomnienia.
Nastała godzina wstania, wszyscy byli wypoczęci i gotowi by dać niezłego kopa na scenie, jedynie Tommy miał na twarzy udawany uśmiech, robił dobrą minę do złej gry. W garderobie wszyscy byli strasznie podekscytowani, starali się by wszystko było idealnie, Adamem zajmowali się makijażyści, Ashley sprawdzała coś w swojej gitarze, Issac ćwiczył swoją solówkę, wszyscy byli zajęci, jedynie Tommy próbował się najmniej stresować, trzymał w ręce kubek ciepłej mocnej kawy, był strasznie zmęczony i oszczędzał siły na koncert.
- Tommy, a ty co, rusz tyłek i pomóż nam ! - krzyknęła Ashley widocznie przejęta występem
Tommy, spojrzał na nią zmęczonym wzrokiem z poza grzywy
- Nie patrz tak na mnie, ja w porównaniu do ciebie będę grać te piosenki po raz pierwszy
- Nie ma się co stresować - Wymruczał Tommy, patrząc na wzorki w kawie, ułożone z pianki
- Widzę, że z tobą, raczej nie warto rozmawiać...
*Tommy*
Gdybyś była na moim miejscy też nie chciałabyś z nikim rozmawiać
WCHODZICIE !
Adam dumnym krokiem wszedł na scenę, a za nim cały zespół, na końcu szedł Tommy, nie chciał zbytnio zwracać na siebie uwagi. Na szczęście na żywo nie było tak jak w snach Tommiego, poleciały pierwsze dźwięki Music Again. Tommy połowę koncertu trzymał głowę spuszczoną w dół i wreszcie, ten moment, ta przeklęta piosenka ! Fever, pierwsze słowa piosenki, przypomniały Adamowi i Tommiemu wszystko, po prostu wszystko.. Tommy na chwilę spojrzał się na Adama, czy też czuje się trochę zakłopotany, ku jemu zdziwieniu Adam zbliżał się do niego, Tommy nie wiedział jak ma się zachować, ale Adam w połowie drogi odwrócił się do publiczności, przez resztę koncertu obaj nie zwracali na siebie uwagi. Po koncercie, wszyscy poszli do baru, świętować udany koncert [...]
- Haha ! A pamiętacie jak ta fanka rzuciła się na Adama ! - krzyknął Issac już lekko pijany, z resztą wszyscy byli już nieźle pijani, Tommy i Adam szczególnie.
- Ej ludzie, mam pomysł, co wy na to, żebyśmy zagrali w prawdę i wyzwanie ! - krzyknęła Ashley
- Świetny pomysł, haha, będzie zabawa - powiedział z diabelskim uśmieszkiem na twarzy Adam, kątem oka spoglądając na Tommiego
- Dobra kto zaczyna?
- Ja ! - krzyknęła Camila - Tommy, prawda czy wyzwanie?
- Wyzwanie oczywiście !
- Dobra, masz....hmm...pocałować Ashley - Ashley spojrzała na nią zabójczym wzrokiem, nie zdążyła nic powiedzieć, a Tommy dosłownie wbił się w jej usta, gdy Adam zobaczył to, wytrzeźwiał od razu, zakuło go coś w środku, to coś było bardzo mocne, że Adam, aż zamknął oczy, przypomniał mu się jeden z tych momentów, kiedy to Tommy całował go aż do utraty tchu, szybko wyszedł z pomieszczenia i powędrował szybkim krokiem w stronę swojego pokoju, wszyscy patrzyli się ze zdziwieniem na odchodzącego bruneta. Nikt nie wiedział o co chodzi. W Tommym odezwała się dziwna troska by iść z Adamem. Nie mógł się powstrzymać i wyszedł krocząc w stronę jego pokoju. Zobaczył tylko zamykające się drzwi, podszedł do nich i zapukał
- Co chcesz?
- Adam, to ja, mogę wejść?
- Wchodź ..
Tommy otworzył drzwi i zobaczył Adama siedzącego na łóżku
- Co się dzieje?
- Nic, głowa mnie zabolała, to chyba od tego wina
- Aha, czyli już do nas nie przyjdziesz?
- Chyba nie
- Dobra, jak coś to czekamy - Tommy wyszedł z pomieszczenia, nagle usłyszał za sobą nie pewne "Tommy, zaczekaj", odwrócił się i spojrzał na Adama
- Czy ty też masz takie dziwne wrażenie, że coś się na koncercie nie udało, że czegoś tam brakowało? Przecież wszystko było idealnie.
- Nie wiem Adam, może mam, ale to pewnie tylko takie złudzenie
- Ale jak myślisz, co mogło pójść nie tak, twoim zdaniem
- Powiem tylko to, że nigdy żaden koncert nie zastąpi koncertów na trasie Glam Nation. Żaden - dodał cicho, i wyszedł z pokoju
Adam, zostając sam, przez chwilę zwątpił w swój związek z Saulim, lecz szybko odrzucił od siebie te myśli...
1.Wspomnienia
*Tommy*
Pamiętam ten dzień jakby to było wczoraj, dzień końca Adommy, moje rozstanie z Adamem...
Zimna noc, za nami ostatni koncert trasy Glam Nation, patrzymy sobie w oczy, w naszych spojrzeniach mieszają się różne uczucia, smutek, gniew a za razem namiastka miłości, delikatnie palący się jej żar, które zaraz ugaszą padające słowa:
- Tommy, oboje widzimy, że to nie ma sensu, między nami nie ma już tej miłości która była rok temu, teraz tylko okłamujemy się nawzajem, że się kochamy. Zakończmy to wreszcie...
- Adam, dobrze wiesz, że to co się między nami teraz stało to w większości twoja wina, zepsułeś to wszystko swoim pocałunkiem z Saulim, od tamtej pory omijamy siebie jakbyśmy się nie znali, przypomnij sobie jak były przedtem..
- Przecież wiesz, że było to tylko dla popisu, nie miałem wtedy zamiaru cię zranić
- Inaczej to trochę wyglądało, dlaczego to musiał być akurat on ?
- Dobrze Tommy, jeśli oczekujesz takiego zakończenia, to go dostaniesz, nie mamy już sobie więcej nic do powiedzenia !
I odszedł, tak po prostu, odszedł z mojego serca, znikł i zabrał wszystko...
Nigdy nie wybaczę sobie tego jak zakończyłem nasz związek, może gdybym nie był takim idiotą, czułbym się lepiej, nie mając przy sobie Adama. Powiedziałem sobie wtedy, że już nigdy nie obwinię nikogo za to, co stało się w związku. Nigdy. Przysiągłem też sobie, że już nigdy nie zwiąże się z mężczyzną, że zacznę prowadzić normalne, heterowskie życie... Byłem z wieloma dziewczynami z nadzieją, że one zapełnią tą pustkę, tę część serca, którą zabrał mi Adam, niestety, żadna z dziewczyn nie potrafiła tego zrobić. Związek z mężczyzną to coś czego nie da się zastąpić, uczucia, których żadna kobieta na świecie ich ci nie dostarczy. Lecz dla mnie te uczucie mógł dać tylko Adam. Od dnia rozstania, jeszcze w ogóle nie patrzyłem Adamowi w oczy, by ponownie nie przeżywać tego bólu, że nie mogę powiedzieć w te oczy, że je kocham, że te błękitne spojrzenie przeszywa mnie na wylot. Wmawiam sobie, że ich nie kocham, ale w środku, głęboko we mnie, gdzie nikt nigdy nie zajrzy jest mała igła, która kuje mnie za każdym razem gdy widzę Adam i Sauliego razem. Chociaż minął już rok. Czasem biorę laptopa i oglądam koncerty, koncerty z Glam Nation Tour, wspominam sobie te momenty, gdy fani szaleli na punkcie Adommy. Teraz panuje Saulibert, ja tego nie zmienię i nie zamierzam zmieniać. Nie nienawidzę już Adama, chcę tylko jego dobra, więc nie powiem mu, że go kocham, jesteśmy przyjaciółmi, gdybym powiedział mu to nam obojga było by źle. Ale najbardziej boli mnie widok, gdy Adam i Sauli, biegną do swojego pokoju pełni pożądania, patrzący sobie oczy, wiedzący, że to właśnie ta osoba, wyobrażam sobie wtedy mnie na miejscy Sauliego, jak to by było, ale za razem cieszę się, że są razem szczęśliwi.
5 MINUT DO WEJŚCIA !
Rozbrzmiał głos, w garderobie Tommiego, informujący go o kolejnych smutnych uczuciach, jakie Tommy będzie musiał przeżywać na scenie, próbując nie patrzeć w oczy Adama...
Subskrybuj:
Posty (Atom)